من اگر کا و بی دین و خرابم؛
به تو چه؟؟؟
من اگر مست می و شرب و شرابم ؛
به توچه؟؟؟
تو اگر مستعد نوحه و آهی٬
چه به من؟؟؟
من اگر عاشق سنتور و ربابم ؛
به تو چه؟؟؟
تو اگر غرق نمازی٬
چه کسی گفت چرا؟؟؟
من اگر وقت اذان غرقه به خوابم ؛
به تو چه؟؟؟
تو اگر لایق الطاف خدایی٬
خوش باش.
من اگر مستحق خشم و عتابم ؛
به تو چه؟؟؟
دُنیا گر چه سراب است به گفتار شما
من به جِد طالب این کهنه سرابم ؛
به تو چه؟؟؟
تو اگر بوی عرق میدهی از فرط خلوص!
و من ار رایحه ی مثل گلابم؛
به تو چه؟؟؟
من اگر ریش٬ سه تیغ کرده ام از بهر ادب .
و اگر مونس این ژیلت و آبم ؛
به تو چه؟؟؟
تو اگر جرعه خور باده کوثر هستی!
من اگر دُردکش باده ی نابم ؛
به تو چه؟؟؟
تو اگر طالب حوری بهشتی٬
خب باش!
من اگر طالب معشوق شبابم ؛
به تو چه؟؟؟
تو گر از ترس قیامت نکنی عیش عیان.
من اگر فارغ از روز حسابم ؛
به تو چه؟؟؟
بانو سیمین بهبهانی
:: برچسبها:
شعر ,
|
امتیاز مطلب : 105
|
تعداد امتیازدهندگان : 22
|
مجموع امتیاز : 22